Płoszcze krzemienne z Przymiarek, gm. Księżpol

Płoszcze krzemienne z Przymiarek, gm. Księżpol

W zbiorach Działu Archeologii Muzeum Ziemi Biłgorajskiej w Biłgoraju znajduje się doskonale zachowany zabytek wykonany z krzemienia wołyńskiego. Jest to płoszcze krzemienne ofiarowane w 1968 roku przez J. Luchowskiego.
Płoszcze kształtu liściowatego z dobrze wyodrębnionym trzonkiem. Retusz bifacjalny (dwustronny) z wyraźnie zaznaczonym retuszem przykrawędnym, miejscami półstromym. Krawędzie regularnie, schodzące się trójkątnie.
Krzemienne duże ostrza obrabiane bifacjalnie, określane mianem płoszczy (nazywane też sztyletami, kindżałami, dzirytami, grotami lub ostrzami oszczepów, włóczni i dzid) stanowiły stały element wyposażenia społeczności zamieszkujących obszary Lubelszczyzny oraz Wołynia na przestrzeni przede wszystkim wczesnej epoki brązu. Łączone są z kulturą wczesnomierzanowicką (2200-1650 lat p.n.e.). Większość to znaleziska luźne bez kontekstu archeologicznego. Ale znamy także egzemplarze pochodzące z zespołów grobowych (np. z obszarów południowo-wschodniej Lubelszczyzny- Czerniczyn; Strzyżów).
Uważa, się że płoszcza krzemienne mogły być narzędziami wielofunkcyjnymi, służąc do pracy i walki lub stanowiąc symbol władzy.
Zabytek został zaprezentowany na gadżetach promocyjnych (kubek ceramiczny, kalendarz na 2020 rok), które dostępne są w Punkcie Informacji Turystycznej, obsługiwanym przez Maria Herda, znajdującym się w siedzibie naszego Muzeum.
Miejsce znalezienia: Przymiarki, gm. Księżpol, pow. biłgorajski, materiał: krzemień wołyński, długość: 11 cm, szerokość ostrza: 5 cm, szerokość trzonka: 2,5 cm, nr inw. MB/A/172.