Muzeum Ziemi Biłgorajskiej
w Biłgoraju jest samorządową
instytucją kultury finansowaną
przez powiat biłgorajski
posiadamy w sprzedaży:
Dukat lokalny Cietrzew
żeton mosiężny
KARTA DUŻEJ RODZINY
Muzeum jest przystosowane
do zwiedzania przez osoby
niepełnosprawne ruchowo.
MPR – Miejsce Przyjazne Rowerzystom
- Szczegóły
- Utworzono: wtorek, 22, maj 2018 10:27
Z przyjemnością informujemy, że nasze obiekty: Muzeum oraz Punkt Informacji Kulturalnej i Turystycznej posiadają rekomendację MPR – Miejsca Przyjaznego Rowerzystom na Wschodnim Szlaku Rowerowym Green Velo.
Oznacza to, że przeszliśmy pozytywnie procedurę weryfikacji, przeprowadzoną przez audytorów szlaku Green Velo. Sprawdzani byliśmy pod kątem kryteriów „przyjazności dla rowerzystów”, a w naszej ofercie znajdziecie usługi dedykowane turystom rowerowym.
Zapraszamy serdecznie do skorzystania z naszej oferty i jednocześnie do odwiedzenia Wschodniego Szlaku Rowerowego Green Velo. Więcej o szlaku przeczytać można na stronie internetowej www.greenvelo.pl
Czerwień
- Szczegóły
- Utworzono: wtorek, 27, luty 2018 12:38
„Czerwień – gród między Wschodem a Zachodem”.
Wystawa ze zbiorów Muzeum Regionalnego im. doktora Janusza Petera w Tomaszowie Lubelskim.
Jak piszą organizatorzy wystawy:
Głównym organizatorem było Muzeum Regionalne, które na ten cel pozyskało fundusze ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach PO „Dziedzictwo kulturowe”, priorytet „Wspieranie działań muzealnych”. W organizację wystawy zaangażowały się także: Instytut Archeologii UMCS w Lublinie, Instytut Archeologii UR w Rzeszowie, Geisteswissenschaftliches Zentrum Geschichte und Kultur Ostmitteleuropas (GWZO) an der Universität Leipzig oraz Miasto Tyszowce. Wsparcia finansowego udzielił także Marszałek Województwa Lubelskiego, Bundesministerium für Bildung und Forschung, Bonn oraz Fundacja Rzeszowskiego Ośrodka Archeologicznego w Rzeszowie.
Autorami scenariusza są: mgr Jolanta Bagińska (Muzeum Regionalne w Tomaszowie), mgr Marcin Piotrowski (Instytut Archeologii UMCS w Lublinie) i dr Marcin Wołoszyn (Instytut Archeologii UR).
Jako podstawę scenariusza przyjęto założenie, że wczesnośredniowieczne grodzisko w Czermnie gm. Tyszowce można identyfikować z ruskim grodem Czerwień znanym ze źródeł historycznych. W takim archeologiczno-historycznym ujęciu na przykładzie grodziska w Czermnie przedstawiono problematykę pogranicza polsko-ruskiego we wczesnym średniowieczu. Stąd tytuł „Czerwień – gród między Wschodem a Zachodem”. Założenie to udokumentowane zostało zabytkami o proweniencji zarówno wschodniej (bizantyńsko-ruskiej) jak i zachodniej (łacińskiej).
Motywem przewodnim narracji było ukazanie widzom różnych aspektów funkcjonowania wczesnośredniowiecznego grodu: jako ośrodka władzy książęcej, centrum obronnego, religijnego, ośrodka handlowego i rzemieślniczego. Przedstawiono także życie codzienne mieszkańców grodu. Według tego schematu uporządkowane zostały prezentowane na wystawie zabytki pochodzące z badań wykopaliskowych w Czermnie oraz towarzyszące im teksty na planszach ilustrowanych fotografiami zabytków, rekonstrukcjami rysunkowymi oraz mapami. Wśród prezentowanych zabytków wyróżniają się ołowiane bulle książąt i dostojników ruskich dotychczas niezwykle rzadko spotykane na ziemiach polskich, bogata kolekcja plomb „celnych” typu drohiczyńskiego zdobionych m. in. znakami Rurykowiczów, militaria o pochodzeniu zarówno wschodnim (koczowniczym) jak i zachodnim oraz unikalny zbiór dewocjonaliów, w tym enkolpionów – krzyży relikwiarzy. Przede wszystkim jednak uwagę widza przyciągają bezcenne skarby srebrnej biżuterii kobiecej odkryte na grodzisku. Te arcydzieła sztuki zdobniczej są świadectwem niezwykłych umiejętności ruskich złotników obficie czerpiących z doświadczeń rzemiosła bizantyńskiego.
Niezłomna, wyklęta, przywrócona pamięci. Danuta Siedzikówna „Inka” 1928–1946
- Szczegóły
- Utworzono: środa, 08, listopad 2017 14:32
Wystawa została przygotowana w 70. rocznicę zamordowania przez komunistycznych oprawców w murach Więzienia Karno-Śledczego w Gdańsku niezłomnej sanitariuszki 5. Wileńskiej Brygady Armii Krajowej Danuty Siedzikówny „Inki”. W tej samej egzekucji, przeprowadzonej rankiem 28 sierpnia 1946 r., został zamordowany inny żołnierz mjr. Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki” – Feliks Selmanowicz „Zagończyk”. Ekspozycja przybliża życiorys legendarnej sanitariuszki, której losy splotły się z tragiczną historią Polski okresu II wojny światowej. Patriotyczne korzenie i tradycyjne wychowanie oraz hekatomba wojny, która zabrała oboje rodziców, ukształtowały charakter „Inki”, która nie zawahała się poświęcić życia walce o Polskę „czystą jak łza”. Wierna ideałom i niezłomna do samego końca, potrafiła zachować się „jak trzeba”, mimo że w momencie śmierci nie miała ukończonych 18 lat.
Narracja wystawy nie kończy się na dniu zamordowania bohaterki, ale pokazuje postrzeganie postaci „Inki” po jej śmierci. „Wyklęta” przez komunistów, miała być zapomniana na zawsze. Jednakże po 1989 r. rozpoczął się powolny proces przywracania jej dobrego imienia. Obecnie stała się ikoną młodego pokolenia, a dzięki projektowi Instytutu Pamięci Narodowej „Poszukiwania nieznanych miejsc pochówku ofiar terroru komunistycznego 1944–1956” szczątki „Inki” w 2014 r. zostały odnalezione na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku. Autorami wystawy są Artur Chomicz i Krzysztof Drażba z Oddziałowego Biura Edukacji Narodowej IPN w Gdańsku.
Zapraszamy do obejrzenia wystawy, która gościć będzie u nas tylko do 26 listopada 2017 r.
Fotografie spod podłogi. Zdjęcia Teofila Jaśkiewicza
- Szczegóły
- Utworzono: piątek, 03, listopad 2017 11:27
W Muzeum Ziemi Biłgorajskiej w Biłgoraju została otwarta nowa czasowa ekspozycja. Prezentowana wystawa nosi tytuł „Fotografie spod podłogi. Zdjęcia Teofila Jaśkiewicza z lat 1925 – 1943, Harasiuki, gmina Huta Krzeszowska”.
Odnalezione w Harasiukach pod podłogą starego domu przeznaczonego do remontu przez ś.p. Elżbietę Węglińską w 2005 r. „szklane płytki” trafiły w Zamościu do Galerii Starej Fotografii Adama Gąsianowskiego. Po oczyszczeniu negatywów i odrobieniu zdjęć, okazało się, że przedstawiają one mieszkańców Harasiuk i okolicznych wsi. Na szklanych płytkach został zatrzymany czas od lat 20. do początku lat 40. XX wieku. Warto przypomnieć, że chociaż dzisiaj gmina Harasiuki należy do powiatu niżańskiego w województwie podkarpackim, to w ówczesnych latach tereny te należały do powiatu biłgorajskiego.
Autorem zdjęć był Teofil Jaśkiewicz, od 1925 r. kierownik szkoły powszechnej w Harasiukach i nauczyciel matematyki. Posiadając motor, rower i kilka aparatów fotograficznych portretował mieszkańców Harasiuk i okolic - większość postaci jest jednak anonimowa. Fotograf był doskonałym portrecistą, umiejętnie grał światłem i cieniem. W 1943 r. podczas pacyfikacji biłgorajskich wsi opuścił te tereny, a swój „szklany skarb” ukrył pod podłogą swojego domu. Zdjęcia przedstawiają wielopokoleniowe rodziny, dzieci, młodzież, mężczyzn i kobiety – biednych i bogatych. Są one bogatym źródłem historycznym, mówiącym o wiejskim życiu, ubiorach, a także o pasji ich twórcy.
Z wywołanych zdjęć Adam Gąsianowski w sieni kamienicy przy ul. Staszica zorganizował wystawę - galerię starej fotografii, która z Zamościa powędrowała do Harasiuk, obecnie jest w Muzeum w Biłgoraju.
Wystawa będzie czynna do stycznia 2018 r.
